Kripke, Perry eta “ni”
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
Laburpena
Artikulu honetan, lehen pertsonako “ni” izenordainari buruz Kripkek dituen
ikuskerez ari naiz. Nire asmoa da erakustea Saul Kripkeren geroagoko ikuskera nola urruntzen
den Naming and Necessityn esplikatu zituenetatik, eta John Perryren azalpenarekin
alderatzea; gertuago dago Perryrena Kripkeren hasierako baieztapenetatik. Kripkeren bi
artikulu eztabaidatzen ditut, “Frege’s Theory of Sense and Reference” eta “The First Person”.
Hasteko, argudiatzen dut Fregez egiten duen interpretazioa ez dela egokia, eta gero erakusten
dut Kripkeren beraren ikuskera nola eratortzen den interpretazio horretatik. Kripkeren
ikuskera Perryrenarekin alderatzen dut, batez ere “Frege erakusleez” (1977 [2018]) lanean
aurkezten duenarekin. Kripkeren proposamenak bi suposizio ditu oinarrian: Fregeren ikuskera
interpretatzean, Kripkek ez du arazorik ikusten Pentsamendu komunikaezinetan, eta kartesiar
nira jotzen du berak “ni”ren erabilerak esplikatzean. Bi suposizio horiek ez ditu egiten Naming
and Necessityn, eta ez dira beharrezkoak “ni” lehen pertsonako izenordainaren azalpen
semantikorako.
Nola aipatu
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
lehen-pertsonako izenordaina, Fregeren Pentsamenduak, norberaren ezagutza, autoerreferentzia.