Aristotelesen Nikomakorentzako Etikaren VII. liburuaren garrantziaz

Laburpena

Artikulu honen xede nagusia zera da, Aristotelesen Nikomakorentzako Etikaren VII. liburuaren natura eta helburu nagusia zeintzuk diren nabarmentzea, liburu horrek obraren egitura orokorrean betetzen duen funtzioa agerian utziz. Hori egite aldera, lehenik, Nikomakorentzako Etikaren helburu nagusia zein den nabarmendu dut; bigarrenik, obraren lehenengo sei liburuetan zehar autoreak planteatutako arazo nagusiak zeintzuk diren erakutsi dut; hirugarrenik, bertute eta bizioen (hots, lehenengo sei liburuen ikerketa-objektu nagusien) natura zein den zehaztu dut; laugarrenik, zazpigarren liburua aurreko sei liburuekin nola lotzen den agerian uzten saiatu naiz; bosgarrenik, zazpigarren liburuaren lehen gai nagusia aztertu dut, hots, meneratzerik ezaren eta meneratzearen gaia; seigarrenik, zazpigarren liburuaren bigarren gai nagusiari erreparatu diot, plazeraren gaiari, alegia, meneratzerik ezaren gaiarekin nola lotzen den azpimarratuz. Ondorio gisa, zazpigarren liburuak Nikomakorentzako Etika obran berebiziko garrantzia duen funtzio bat betetzen duela aldarrikatu dut, hots, giza ekintzaren eta giza psikologiaren koadro orohartzaile eta errealista eskaintzea.