¿Una legislación anti acoso psicológico?
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
Laburpena
Zuzenbideak zehazten duen ideologiaren araberakoa izango da jazarpenaren aurkako legea izan beharra. Legearen aplikazioak eratuko du arauen edukia. Laurogeigarren hamarkadan hasiak zeuden Europan mobbingari buruzko ikerketak egiten. Horrekin batera, Espainian demokraziarako trantsizioa funtsezko eskubideak bereziki zaintzen zituen sistema soziala eta juridikoa izan zen. 1995. urtean onartu zen partikularren arteko trataera degradatzailea delitu gisa aurreikusten duen Kode Penala, eta hortxe barruan dago lan-jazarpena ere. Kode Penala onartu zuten ordezkari politiko espainiarrak, ordea, gizartearen aurrean ezkutatzen aritu izan dira, jazarpena pairatzen dutenen defentsan buruzagi agertuz. Legegintzaren aldetiko ekimenek, gaurdaino, indultatu egin dituzte jazarleak. Soziologia juridikoak, psikologiak, antropologiak eta Zuzenbideak elkar koordinatu beharra daukate eta eragina jasaten dutenekin batera parte hartu, merkatuko ekonomian oinarri hartzen duen sistema batean elkarren aurkako diren interesei oreka emateko Espainiakoa den Gizarte-Estatu eta Zuzenbideko Estatu Demokratikoan; izan ere, Gizarte-bakea eta ordena politikoa aldarrikatzen baitira bertan, gizakiaren duintasuna eta funtsezko eskubideekiko errespetuarekin batera. Funtsezko eskubide horiek artean, biologiaren, psikologiaren eta gizartearen auto-identifikazio gisa, bereziki babestu behar da segurtasun moralerako eskubidea. Prebentzio Orokorraren ondoren eta segurtasun moralaren gaineko arauak behar den bezala aplikatuta, gizarteak berak bere burua hornituko du idatzirik egon ez arren, konbikzioa barne-barnekoa, banakakoa eta taldearena delako, jazarpen psikologikoaren aurka lotesleak izango diren arauez, eta ez dezagun ahaztu gertaera hori, lan-munduan, tortura-kutsua ari zaiola ematen giza-eskubideak errealitate bihurrarazi nahi dituen gizarte bateko elkarbizitzari.
Nola aipatu
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Los autores que publican en la revista "Lan Harremanak" lo hacen de acuerdo con los siguientes términos:
1. Los autores conservan los derechos de autor de sus trabajos, cediendo a la revista "Lan Harremanak" el derecho a la primera publicación de su artículo.
2. La editorial UPV/EHU Press es copropietaria de los derechos de autor, con el fin de proteger el uso legítimo del artículo publicado y el cumplimiento de los términos CC.
3. Los artículos publicados están sujetos a una licencia CC-BY de Creative Commons (a menos que se indique lo contrario) que permite a terceros compartir el artículo, con la condición de que se especifique el autor y la fuente cuando se reproduce el material.
4. Los autores pueden celebrar otros acuerdos de licencia no exclusivos con respecto a la versión publicada de su trabajo (por ejemplo, depositarlo en un repositorio institucional o volver a publicarlo como un volumen monográfico), siempre que el autor y la fuente reciban el crédito apropiado.
5. La difusión de los artículos enviados a través de Internet está permitida y recomendada (por ejemplo, en repositorios institucionales y/o en la página web del investigador), tanto antes como durante el proceso de envío, ya que esto puede generar diálogos interesantes y también aumentar las citas a la eventual publicación.