Narración y descripción: la naturaleza y función del plano y sintagma en el discurso audiovisual

Laburpena

Artikulu honetan literaturatik datorren narrazio-deskripzio dikotomia berriz ere idatzi nahi da, narrazio, ikusizko deskripzio, deskripzio psikologiko eta ikusentzuteko diskurtson aplikazio zuzenerako kalifikazio eta designazio terminoetan. Horretarako hiru maila ezberdintzen dira: planua, sintagma eta diskurtsoa, eta bakoitzean segmentuaren izaera ezberdintzen da, osatzen duten osagaien arteko erlazioaren, eta hartzen duen zatian betetzen duen zereginaren arabera. Honela ulertuko dugu nola ikusentzuteko diskurtso deskribatzaileak segmento narratzaileek osatuak izan daitezkeen, edo ikustentzuteko diskurtso narratzaileak segmento deskribatzaileek osatuak izan daitezkeen, bai eta nola bereiztu ekintza singular eta ohizkoen artean, edo lokarri eta sateliteen artean narraziodiskurtsoetan. Horrek eskatzen du argi uztea ikustentzuteko diskurtsoan deskripzioa –ikusten diren kualitateen deskripzioa, alegia– gerta daitekeela narrazioarekin batera, eta ikusentzuteko deskripzioak ez du, literaturan ez bezala, kontakizunaren denbora gelditzea.