Políticas de comunicación de las instituciones públicas ante proyectos que originan una gran contestación social. Caso Zabalgarbi
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
Argitaratua
02-11-2011
Miren Rodríguez
Laburpena
Azken urteotan oposizio-mugimenduek eragin dituzten krisialdi instituzionalen kopuruak gora egin du nabarmenki: Bárdenas Reales-eko tiro-poligonoak, Madrid-Valentzia autobidea, Ebro ibaiaren uraldaketa, Ordunteko parke eolikoa, euskal Ya, eta abar. Egitasmo hauek guztiak gobernu-erakundeek garatutako lan publikoakdira, eta talde ekologistak, Alberdi politikoak eta hiri-koodinadorak aurka agertu dira. Proiektu bakoitzean administrazioak eta oposizio-taldeek sortu duten dokumentazio piloari esker komunikabideak ezenatoki eta aktore bihurtu dira. Hori delaeta, nola egin behar da komunikazio-politika bat presio mediatikoa eta herrikoia gainditzeko, eta egitasmo publikoa aurrera joan dadin? Fenómeno honen ikerketa da artikulu honen xedea, Bizkian egin zen zabor-erretzaile bat dela-eta, Zabalgarbi kasua alegia.
Nola aipatu
Rodríguez, M. (2011). Políticas de comunicación de las instituciones públicas ante proyectos que originan una gran contestación social. Caso Zabalgarbi. Zer. Komunikazio Ikasketen Aldizkaria, 11(20). https://doi.org/10.1387/zer.3744
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Zenbakia
Atala
Artikuluak
(c) UPV/EHU Press