Call for papers

 

 

ZER. Komunikazio ikasketen aldizkaria. (59)

Industria kulturalak eta plataformak: erronka ekonomiko eta politiko berriak

  • Editore gonbidatuak: Guillermo Mastrini eta Martín Becerra. Universidad de Quilmes (UNQ), Buenos Aires, Argentina.
  • Jatorrizkoak jasotzeko azken eguna: 2025eko irailaren 15.
  • Monografikoa ZER aldizkariaren 59. zenbakian argitaratuko da (2025eko azaroa/abendua)
  • Bidaltzeko jarraibideak

 

Azken 15 urteetan eduki kulturalak ekoizteko eta banatzeko finkatu den ereduan, Interneteko plataformek gero eta leku garrantzitsuagoa izan dute. Horien agerpena erronka bat izan da industria kulturalen eredu tradizionalarentzat, eta krisi larria eragin du eredu horren sistema ekonomikoan. Egoera horren aurrean, elkarrekin lehiatzen diren interesen eta indarren arteko oreka berrezartzeko beharra ikusten da, eta, testuinguru horretan, eragile batzuek Estatuaren esku hartze handiagoa eskatzen dute, joko arau berriak ezar ditzan. Europako eta Latinoamerikako herrialdeetan bizi dute egoera hori, batez ere Estatu Batuetako enpresak nagusitzen diren plataformen ekosistemaren etorreraren aurrean.

Europar Batasunak ahaleginak egin ditu DSA eta DMA legeak onartuta, Batasuneko erabiltzaileak eta enpresak babesteko, baina oraindik goizegi da horien emaitzak ikusteko. Kanadan, Online News Actek aurrerapen gutxi lortu ditu, eta arazo ugari sortu dizkie erabiltzaileei eta enpresa txikiei. Bestetik, Latinoamerikan ez dute babeserako araudirik adostu, bertako industria kulturalak nazioarteko agertokiko leku periferiko bat izatearen ondorioak jasaten ari diren bitartean. Latinoamerikan ez da ikusten “Brusela efektua”.

Bien bitartean, plataformek lortzen duten publizitatea eta produktu eta zerbitzu kulturalen salmenta egunez egun handitzen ari da, eta industria kulturalen diru sarrerak arriskuan daude.

Halaber, ekoizpen kulturalaren prozesuan Adimen Artifizial sortzaileko teknologiak sartzeak aldatu egiten ditu eduki kulturalak sortzeko zirkuitu osoan parte hartzen duten eragileen eta katebegien funtzioak eta boterea. Horrek indartu egiten du plataforma digital handien jabeak diren konglomeratuen funtzioa. Horien negozio ereduak, zeina datuak ateratzean oinarritzen den, erraztu egiten du entretenimendurako banku erraldoiak eskura jartzea, garapen teknologiko berrien iturri gisa. Hori dela eta, boterea gero eta plataforma gehiago dituen sektore batean pilatzeak baldintzatu egiten ditu kultura ekoizpenaren oraina eta geroa.

Hona hemen monografiko honek landuko dituen topiko nagusiak:

-   Industria kulturalen diru-sarreren ereduaren krisia.

-   Sortzen ari diren negozio eredu berriak: Ba al dago lekurik alternatibentzat, plataformen aroan?

-   Estatuaren esku hartzea enpresak eta erabiltzaileak babesteko.

-   Estatu nazionalen burujabetzaren galera industria kulturalak arautzeko orduan.

-   Egile eskubideak eta plataformak.

-   Adimen Artifiziala eta ekoizpen kulturala.

 

Guillermo Mastrini

Guillermo Mastrini Madrilgo Unibertsitate Konplutentseko Informazio Zientzietan doktorea da (2014). Ikerlari eta irakasle argentinarra da, komunikabideen politikan eta kultur ekonomian espezializatua. Komunikazio Zientzietan lizentziatura lortu zuen Buenos Airesko Unibertsitatean. 2006 eta 2008 urteen artean Komunikazio Zientzien graduko zuzendaria izan zen (UBA). Quilmesko Unibertsitate Nazionalean irakaslea da, eta han Kultur Industrien Masterra ere zuzendu zuen. Gainera, Komunikazio Politiken eta Plangintzako Katedrako irakasle titularra da Gizarte Zientzien Fakultatean (UBA), eta irakasle da General San Martín Unibertsitate Nazionalean (non "Kultura eta Komunikazio Industriak" irakasten du Kultura Kudeaketaren eta Kultura Politiken Espezializazioan). Halaber, CONICETeko (Ikerketa Zientifiko eta Teknikoen Kontseilu Nazionala) ikertzaile independentea da.

 

Martín Becerra

Komunikazio Politiken eta Komunikabideen Araubideko irakaslea Quilmesko Unibertsitate Nazionalean (UNQ), Buenos Airesen, Argentinan, non ICEP Zentroko zuzendaria den (“Kultura Industriak eta Espazio Publikoa”). Informazio eta Komunikazio Teknologien Politiken irakaslea Buenos Airesko Unibertsitatean (UBA). Argentinako Ikerketa Zientifiko eta Teknikoen Kontseilu Nazionaleko (CONICET) kidea.

10 liburu baino gehiagoren egile eta koegilea, 35 liburu kapitulu eta 40 artikulu aldizkari espezializatuetan, hedabideen kontzentrazioari eta konbergentziari, zerbitzu publikoetako hedabideei, Latinoamerikako hedabide sistemei eta hedabideen eta komunikazioaren ekonomi politikoari buruz, gaztelaniaz eta ingelesez argitaratuak. Argitalpen horietako batzuk irakurgai derrigorrezkoak dira graduondoko ikastaroetan Argentinako, Latinoamerikako gainerako herrialdeetako eta Espainiako hainbat unibertsitatetan. Informazio Zientzietan (Kazetaritza) doktorea da, Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan (2001).