Oka estuarioko ur-kalitatearen hobekuntzaren lehen zantzuak saneamenduaren ondorioz

Laburpena

Euskal Herrian, hiri-isurketetako hondakin-urek eutrofizazio arriskua eta bainua hartzeko debekua eragin dituzte, bereziki Oka estuarioaren barrualdean. Horregatik, 2015ean, hondakin-urak tratatzeko araztegi berri bat jarri zen martxan, edukiera handiagokoa, eta 2021ean arroko hondakin-ur ia guztiak estolderia-sistemara lotu ziren. Lan horien helburua uraren kalitatearen espazio- eta denbora-joerak saneamenduaren fase ezberdinekin zehaztea izan zen. Horretarako, mantenugaien kontzentrazioak eta aldagai ozeanografiko nagusiak hiru hilean behin hartu ziren estuarioan zehar kokatutako hiru laginketa-puntuetan, 1995 eta 2021 bitartean. Horrez gain, bakterio fekalak hamabostean behin aztertu ziren estuarioko lau hondartzetan, 2008-2021 bainu-denboraldian. Estuarioaren barruko laginketa-puntutik kanpo laginketa-punturaino, gradiente bat ikusten da, mantenugai guztien kontzentrazioaren batez besteko balioetan, baita oxigeno eta klorofila balioetan ere. Bestalde, saneamenduak aurrera egin ahala, estuarioko uraren kalitate fisiko-kimikoa hobetu egin dela ikus daiteke, bereziki aztertutako azken urteetan. Bainatzeko urei dagokienez, barruko hondartzak zentsu ofizialetik kendu ziren 2016. urtean, azken lau urteetan kalitate nahikoa ez erakusteagatik; baina 2021ean, hondartza horietako bat berriro sartu zen bainatzeko guneen zerrendan. Lehenengo hobekuntza-seinale horiek adierazten dute neurri zuzentzaileak eraginkorrak izaten ari direla mantenugaien sargaien kudeaketan eta kostaldeko zerbitzuen lehengoratze eta babesean.