La investigación-creación en artes escénicas: Una crítica del paradigma transmisor

Laburpena

Ikerketa performatiboa praktika artistikoaren bidezko ikerketa modu bat da, arte eszenikoen kasuan, ezagutzak eratzeko eta zabaltzeko garrantzi berezia duten diskurtsoak sortzeko eta ekoizteko prozesuak gidatzen dituena. Teoria espliziturik ezean, irakaskuntza-tradizioa diziplina artistiko horien esparruan ezagutzaren transmisioan oinarritzen zen, historiografiak, kritika espezializatuak edo publikoaren estimuak onartutako eta legitimatutako lanen errepertorio kanoniko batetik ateratako poetika eta egiteko moduetara joz. Hala ere, errepertorioa zenbait testuinguru eta garai historikotan irizpide aldakorretan oinarritutako zenbait objektu artistiko identifikatzen eta pribilejiatzen dituen arbitrariotasun soziokultural baten emaitza den modu berean, objektu artistiko horien pedagogia oinarritu zuen komunikazio ereduak, halaber, ez zuen ikasleari ezagutzaren eta praktika artistiko autonomoaren eraikuntzarako beharrezkoak diren trebetasunak eta tresnak eskaintzeko hezkuntzaren teoria kritiko bat.